Doktor wyraźnie nie był za mechanizacją ludzkiego ciała, ale z drugiej strony nie mógł zostawić pacjenta jako kaleki. Zamocował Gwint, następnie zabrał się za oko, co było już trudniejsze i bardziej czasochłonne. więc trochę mu na tym zeszło. Gdy skończył zwrócił się do Ruda:
-"Ty wykonałeś te zamienniki?" - jego ton był spokojny i formalny.

Usiadła w koncie z krzyżowanymi nogami. Jak zwykle ją ignorują. Podparła głowę rękoma i zaczęła zastanawiać się czy, aby nie wpuścić Rudowi paru kropel jednej ze swoich trucizn. Niestety te najciekawsze zostawiła w domu...

- Poradzę sobie a ty lepiej wracaj  do siebie i solidnie zabarykaduj drzwi ....
Ze skrzynki wyciągnął  protezę - wyglądający jak nożyce do cięcia stali szpon o trzech ostrzach.
Tak jak każde z jego dzieł i to było wykonane topornie - splątane pęki kabli i stalowe śruby. Na nadgarstku znajdowało się kilka nieoznaczonych przycisków .Wygląd urządzenia nie pozostawiał wątpliwości - to zostało wykonane do walki .Przez przypadek wierzchem  dłoni musnął o krawędź ostrza co zaowocowało sporą raną na dłoni. Rude jednak nie przejmował się tym. Jego twarz była wyszczerzona uśmiechu błogiej radości. Wreszcie będzie w stanie przetestować swoje konstrukcje w praktyce. Przykręcił szpon do gwintu i podłączył kable na miejsca. Gdy już skończył te zabawy podniósł z ziemi butlę z samogonem i odkorkował ją. Pociągnął z niej kilka łyków. Urządzenie potrzebowało zasilania więc wbudował w nie silnik spalający alkohol .Do pojemnika na paliwo wlał zawartość butelki i przekręcił włącznik.

-"To w takim razie nic tu po mnie..." - doktor spakował rzeczy.
Tak jak mówił, nie miał już nic do roboty, resztą zajmie się Pan Inżynier i może przeżyje, gdy Ysil się obudzi w szoku, nagle mając metalowy szpon zamiast ręki, ale go to mało obchodziło. Wyszedł ze statku i skierował się w stronę miasta, co by dalej wykonywać swój fach albo sprawdzić co u rannych w karczmie, choć myślę, że to już ich nie obchodziło.

Szum... Świst a potem tępy ból w głowie... Zaraz potem dziwne, zniekształcone głosy, które po chwili do niego dotarły... Odruchowo chcąc przetrzeć pysk poruszył prawą ręką, lecz to co zobaczył było dla niego... Nie lada niespodzianką. Wytrzeszczył oczy... A raczej jedno oko by po chwili mętnym spojrzeniem odnaleźć Ruda. Jego mina wskazywała na stan nazywany potocznie wkurwieniem ostatecznym, lecz na dobrą sprawę nie miał pojęcia co się stało, ani czemu... Po chwili dotarły wspomnienia, wybuch w knajpie itd... Powoli zrzucił dupsko ze stołu chwiejnie stając na równe nogi. Po chwili poruszył powoli nową kończyną, zatrzasnął i otworzył kleszcze kilka razy.
- Mogę wiedzieć co to za ustrojstwo?
Powoli przeczesał włosy, w tym samym momencie uświadamiając sobie, że kawałek jego twarzy zastępuje mu metalowy płat i obiektyw... O ile poprzedni stan był jeszcze łagodny, tak teraz zaczynało się to robić groźne... Wycelował szponem w swojego bosmana rozwierając kleszcze.
- Co tu się do wszystkich diabłów wyprawia ty rudy zachlańcu, coś ty mi przyczepił!?

Po chwili potarł lewą ręką brodę i uśmiechnął się na jego słowa. Zaraz też obie ręce skrzyżował na piersi i zaśmiał się cicho.
- No ta... Gdyby nie oni to nie byłoby tej akcji... Czas na robotę Rud, zbieraj manele... Idziemy rozkręcać tę nędzną mordownię.
Chciałby zatrzeć ręce, ale zamiast tego pokłapał kilka razy szponem i począł wychodzić na pokład gdy już skończył gadać. Śmiał się w ten swój chory, szalony sposób, a większa część załogi stała w osłupieniu, gdy ten wychynął z ładowni uzbrojony w... To...
- Kapitan idzie dokończyć pewne sprawy... Rude długo jeszcze!?
Rzucił za siebie, po czym wsparł mechaniczne ramię na burcie statku.

- Siostraaaa!
Wydarł się na cały okręt szczękając przy tym swoim szponem. Powoli przykucnął lekko i wsparł ów na pokładzie.
- Rozróba będzie, idziemy robić burdel!
Przy czym zarechotał sam i podniósł swoją protezę nad głowę, powymachiwał tym kilka razy po czym opuścił powoli.
- Teraz będę się musiał nauczyć strzelać z lewej ręki...
Zmarszczył brwi na samą myśl.