(Wiem, że wyszło długo i dużo. Na drugi raz postaram się krócej ^.^")

   Do portu w Wiosce Kokoyashi przybył kolejny statek, jeden z wielu i niewyróżniający się niczym, na pierwszy rzut oka. Na jego pokładzie podróżował Kyushou, który planował wrócić do swojej rodzinnej wioski, niestety musiał to zrobić z przesiadką. Podróż na pokładzie statku "Kiriyo" rozpoczął na West Blue, na wyspie Torino, gdy zabrał się na jego pokład w roli lekarza, co pozwoliło mu zmniejszyć koszty podróży. Podest został opuszczony na ląd i zaczęło się wyładowywanie towarów. Wraz z marynarzami, którzy znosili kolejny ładunek na ląd, ze statku wyszedł ciemny Blondyn o wzroście 170 cm, dobrze zbudowany i stanął obok podestu. Rozejrzał się dookoła i przeciągnął, "Minęły całe dwa lata, a East Blue jakie było takie jest" powiedział sam do siebie i się uśmiechnął, "W sumie to dobrze...". Nagle jeden z marynarzy, z którymi podróżował krzyknął do niego "Hej, Panie Lekarzu!". Był to z wyglądu młodszy od niego, umięśniony jegomość z trochę tępym, ale przyjaznym wyrazem twarzy. "Mówiłem, wystarczy Kyushou", 18-latek odpowiedział wesołym tonem i się uśmiechnął, na co jego kolega z pokładu odwzajemnił tym samym.
-"Chciałem podziękować za wspólną podróż, naprawdę, trudno o lepszego lekarza." - powiedział po chwili.
-"Dziękuję, mi też bardzo miło się podróżowało, jesteście bardzo zgraną miłą załogą." - padła odpowiedź.
W tym momencie pokazali się wszyscy członkowie z załogi i padło jedno grupowe "Dzięki" a za chwilę za pokład wyszedł kapitan, który widząc zbiorowisko powiedział "A co tu się dzieje psubraty?" oraz podszedł do balustrady. Był to wysoki, dobrze zbudowany człowiek o kruczoczarnych włosach i brodzie w wieku na oko 35-40 lat. "A to Ty." powiedział, gdy zobaczył naszego Kotka.
-"Dziękuje za zabranie mnie na statek Kapitanie" - Kyushou podziękował wesoło.
-"Heh, nie ma za co. Ale zamiast mi dziękować lepiej na siebie uważaj, zwłaszcza na morzu" - Kapitan odpowiedział próbując być szorstkim, ale nadal dało się wyczuć, że również polubił tego Blondynka.
-"Proszę się nie martwić, będę" - odsalutował i pomachał marynarzom na pożegnanie, zarzucił kaptur swojego płaszcza na głowę chowając uszy oraz skierował swoje kroki w stronę miasta.
   Chciał się najpierw zrelaksować i odpocząć po podróży, a nie było lepszego miejsca by zrealizować ten zamiar jak bar, nawet gdyby to oznaczało tylko siedzenie na tyłku. Skierował więc swoje kroki w stronę miasta w celu znalezienia owego budynku oraz odwiedzenia go. Wioska nie wyróżniała się jakoś swoim wyglądem, dwie linie budynków z naturalną, udeptaną drogą po środku. Ludzie chodzili z miejsca na miejsce, wioska przywitała go ogólną krzątaniną i życiem. "Pewnie ma to związek z odbudową innej wioski, która leży niedaleko stąd" pomyślał Kyushou i ruszył przed siebie wypatrując poszukiwanego budynku. Po chwili znalazł i skierował swe kroki w odpowiednią stronę. Wszedł do środka, młody, dobrze zbudowany mężczyzna okryty ciemnogranatowym płaszczem z kapturem. Wnętrze budynku było jasne i przestrzenne, oprócz lady, za którą stał barman, znajdowało się kilka okrągłych stolików. Podszedł do barmana i powiedział spokojnym tonem "Mleko proszę", na co mężczyzna podający wszelkie trunki nieco się zdziwił, ale podał zamówienie. Gdy Kyushou otrzymał swój napój, wypił jeden łyk i odetchnął, co mogło oznaczać tylko jedno rozluźnienie i przyjemność.

Ostatnio edytowany przez Kyushou (23-12-2011 20:36:23)

Spokojnie i bez pośpiechu wypił kolejny łyk, po czym odwrócił głowę w stronę nieznajomej. Jej oczom ukazała się para czerwonych oczu o zwężonych kocich źrenicach oraz chyba za bardzo wyrośnięte kiełki, które można było zobaczyć tylko po części, gdyż chłopak uśmiechnął się lekko kącikiem ust. "Albo po prostu mleko jest smaczniejsze od rumu." odpowiedział spokojnym i luźnym tonem, po czym upił kolejny łyk swego "trunku", cały czas patrząc na nią z nutą zaciekawienia. "Jest i taka możliwość, nieprawdaż?" to zdanie zakończył kolejnym łykiem mleka.

Skończył jedną szklankę i poprosił o drugą. Saya może zauważyć, że pazurki też ma nienaturalnie wyrośnięte, ale to nie jedyna co może w nich ciekawić, są takie bardziej... Zwierzęce. "Sądzę, że są też inne sposoby by przekonać kogoś innego by brał Cię na poważnie, choć prawdą jest, że na niektórych działa tylko próba "głowy do alkoholu"" odpowiedział jej, gdy upił kolejny łyk z drugiej szklanki. Ciągle się na nią patrzył tym samym wesołym i ciekawskim wzrokiem, ale jego zachowanie zdradzało, że chyba nie zrobiła na nim takiego wrażenia jak by chciała. " A co mnie sprowadza? Wracam do domu.", upił łyk. "Niestety nie mogłem znaleźć bezpośredniego statku, więc musiałem płynąć z przesiadką", wypił drugą szklankę do końca i poprosił o trzecią. A Ty, pochodzisz stąd, czy też przejazdem? zapytam zwykłym dla siebie luźnym tonem.

"Ewidentnie ma mnie gdzieś." Pomyślała dziewczyna, zaciskając dłoń na szklance. "Jeszcze nikt do tej pory nie rozmawiał ze mną tak lekceważącym tonem. ". Wkurzona dziewczyna, siląc się na dość spokojny ton odpowiedziała na pytanie zadane przez rozmówcę."Tak jestem stąd dokładniej z sąsiedniej wioski Gosa. Ostatnimi czasy mieszkańcy wioski jak i całej wyspy przeszli naprawdę wiele. Próbują na nowo poukładać sobie życie. Ale właściwie po co ja ci o tym wszystkim mówię. Jesteś tu tylko gościem i mało cie to pewnie obchodzi " Dodała, a w jej głosie wyraźnie było słychać nutkę cynizmu.

Spodobała mi się ich konwersacja i wpadłem na szalony pomysł.Powoli podniosłem się z krzesła, podszedłem do baru jakby to co się dzieje mnie interesuje. Kiedy byłem przy barze stanąłem centralnie między nich i powiedziałem do bramana
- Barman poproszę wody i śledzia w śmietanie.- Mówiąc to byłem bardzo poważny i wszyscy wiedzieli że nie żartuje.

Jego wzrok zmienił się na bardziej skupiony, odstawił szklankę na ladę, wydając z siebie coś co przypominało "Hmm...". Obrócił się w stronę Saya'i, zaś jego uśmiech stał się troszkę zaczepny. Nagle, nie wiadomo jakim cudem, ani kiedy zniknął, a dokładniej mówiąc zsunął się z krzesła w dół, wykorzystując pewnego jegomościa, który stał między nimi i kontuar jako punkt zaczepienia. Jednocześnie w tym samym momencie podciął nogi Saya'i, tak by nawet nie miała czasu na jakąkolwiek reakcję, a trzeba przyznać skubaniec był szybki i zwinny, zupełnie jakby był nie tylko człowiekiem.

Cóż, tego się średnio spodziewał, gdy tylko trzecia postać się ruszyła, puścił ją, jednak nie był przygotowany, by się zaprzeć przed pociągnięciem jego nadgarstka za pomocą nunchako. Swoją poprzednią akcją przewrócił krzesło, na którym siedział i za jego pomocą utrzymał w miarę pionową postawę, jednak fioletowo włosy pokrzyżował mu te plany. W wyniku całych tych "manewrów" wylądował na Saya'i, a dokładniej na jej plecach. Cała sytuacja wyglądała dziwnie, zwłaszcza, że w jej efekcie Kyushou leżał na Saya'i i opierał się rękoma o podłogę, zaś Saya leżała na nunchakowym gościu. Wydarzyła się również pewna rzecz, która uczyniła to widowisko jeszcze ciekawszym, mianowicie Amatorowi Mleka spadł kaptur. W rezultacie światło dzienne ujrzały jego ciemne blond włosy oraz... Czarne Uszy Pantery!

Ostatnio edytowany przez Kyushou (25-12-2011 23:09:25)